بهرنگ نیک آیین

درباره مدرس

ساز های تدریسی: تار,تنبور,دف,دایره

بهرنگ نیک‌آیین، متولد سال 1367 فارغ‌التحصیل رشته‌ی مهندسی مکانیک از دانشگاه آزاد کرج و دانشجوی کارشناسیِ ارشدِ رشته‌ی قوم‌موسیقی‌شناسی در دانشگاه تهران، دانشکده‌ی هنرهای زیبا، است.

سوابق کاری

از سال 1383 نزد هادی سپهری موسیقی را با ساز دف و پس از 3 سال فراگیریِ ساز تار را نیز آغاز کرد. او با سازهای دیگری مثل سه‌تار و تنبور نیز آشنا شد و به فراگیریِ آنها پرداخت. در ادامه، برای فراگیریِ تار نزد استاد حسین مهرانی به تارنوازی مشغول شد. نیک‌آیین طی دوره‌های مختلفی به فراگیریِ مباحثِ دیگری مثل تئوریِ موسیقی ایرانی و غربی، سلفژ و برخی مباحثِ آهنگسازیِ موسیقی کلاسیک غربی پرداخت. او با نوازندگیِ سازهای دف، دایره، بَندیر، تار و بم‌تار با گروه‌های دلشدگان، به سرپرستیِ هادی سپهری، و گروهِ بین‌المللیِ آواز (avazensemble) در ترکیه اجراهایی را داشته است. او از سال 93 دانشجوی کارشناسیِ ارشد رشته‌ی قوم‌موسیقی‌شناسی است و بیشتر روی پژوهشِ موسیقی تمرکز کرده است. درحال حاضر تمرکزِ پژوهشِ وی موسیقی عاشیقیِ مناطقِ ترک‌زبان ایران است. نوشته‌های او شامل چند ترجمه از متون قوم‌موسیقی‌شناسی، چند تألیفِ مروری درباره‌ی مباحثِ قوم‌موسیقی‌شناسی، معرفی و مرورِ مطالعاتِ مهمِ حوزه‌ی موسیقی عاشیقی در ایران و یک نقد (همگی در سایت اینترنتیِ انسان‌شناسی و فرهنگ) و چند مقاله‌ی کوتاه و یک نقد در ماهنامه‌ی گزارش موسیقی است. اولین ماحصلِ پژوهش او در حوزه‌ی هنر عاشیقی در ایران در یک مقاله با عنوانِ «Musicians in Wedding Ceremonies: The Ashiq, His Musical Education and Musical Status» در تابستان 2016 در کنفرانسی در ترکیه ارائه شد. افتخارات: مقام اول در شاخه‌ی علمی و پژوهشی در پنجمین جشنواره سایت‌ها و وبلاگ‌های موسیقی ایران در سال 1395.