وزن در موسیقی

هر موسیقی ای که شنیده می شود و هر قطعه ای که تحت عنوان آهنگ ساخته می شود، قطعا در درون آن تاکیدهای زیادی تعریف و اجرا شده است که باعث شده در نهایت یک قطعه گوش نواز ساخته شود. لابد در فنون سخنرانی شنیده اید که می گویند برای آن که سخنرانی جذاب تری داشته باشید و برای مخاطب خسته کننده نباشد تلاش کنید که ریتم صحبت هایتان و تن صدایتان یکنواخت نباشد. بالا و پایین رفتن تن صدا به جذابیت سخنرانی کمک بسزایی می کند. همین نکته در مورد ریتم در موسیقی نیز برقرار است. هر آهنگی دارای تاکید است، در واقع نت های اجرا شده به دو دسته تاکیددار و بی تاکید تقسیم می شوند. به طور مثال در نت های دو ضربی معمولا نت اول از نوع تاکیددار و نت دوم از نوع بی تاکید است. تاکید در زبان انگلیسی accent گفته می شود، که به معنی تاکید و یا شدت صدا روی یک  یا چند نت است. میزان یک نوع تقسیم بندی در میان نت هاست، میزان که توسط خطوط عمودی نمایش داده می شود دوره ها را از هم جدا و تعداد ضرب ها را در هر دوره مشخص می کند. بین هر دو خط عمودی یک میزان گفته می شود، نت هایی که بین این دو خط عمودی قرار گرفته اند در یکی از دو دسته صداهای تاکیددار و بدون تاکید قرار می گیرند، به عبارتی ضرب های ضعیف و قوی نیز در هر میزان قابل تشخیص است. 

موسیقی از لحاظ وزن دو قسم است : موسیقی ضربی و موسیقی بی ضرب
موسیقی ضربی آن است که دارای وزن باشد مانند آهنگهایی که برای رقص ساخته شده و پیش درآمد و مارش و غیره .‏
موسیقی بی ضرب آن است که دارای وزن معلومی نباشد و بهترین نمونه آن آوازهای وطنی خودمان است.‏
بشر از قدیم ترین ایام با وزن اشناییداشته و حتی بعضی عقیده دارند که وزن اولین موسیقی اوست . زیرا وزن در طبیعت موجود است و در بسیاری از اثار طبیعت نمونه ای از وزن احساس می شود .مثلاً در کوهها و در کنار رودخانه ها گاهی قطرات آب با وزن معینی روی سنگها می چکد.‏
راه رفتن و دویدن حیوانات اغلب دارای وزن خاصی است .  بعضی از پرندگان با وزن معینی می خوانند . حتی نمونه وزن در حرکات انسان هم دیده می شود. مثلاً وقتی بطرف مقصد معینی راه می رویم ، اغلب پاهای خود را با وزن معینی حرکت می دهیم و از همان موقعیکه چند نفر می خواسته اند به طرف مقصد معینی با هم حرکت کنند طبیعتاً حرکات پاهایشان منظم شده و با وزن مارش پیدا شده است.‏
از دقت در ضربان منظم نبض و قلب می توان به وجود وزن پی برد . غیر از این آثار طبیعی اغلب در چیزهایی که بشر ساخته نمونه ای از وزن موجوداست مثل صدای ساعت و وزنی که از حرکت منظم چرخهای یک ماشین حاصل می شود. همانطور که در طبیعت وزن های مختلف است (چنانکه وزن دویدن و راه رفتن اسب متفاوت است) در موسیقی هم وزن های مختلف به وجود آمده چنانچه ضرب یک «رنگ» با وزن یک «مارش» متفاوت است . راست است که انسان وزن را از طبیعت تقلید کرده ولی هنرمندان رفته رفته آن را کامل کرده وزن های مختلف در موسیقی پدید آورده اند و این همان کاری است که شاعران کرده و اوزان مختلف عروضی را بوجود آورده اند.‏
رابطه شعر و موسیقی ازاینجا پیدا می شود و به همین جهت صنعت شعر و موسیقی ورقص در قدیم باهم توام بوده و رفته رفته هریک از این 3 هنر راه کمال را پیموده و از هم جدا شده است . در یونان قدیم کلمه «درام »‏
deram به اجتماع این سه صنعت اطلاق می شده ولی دراینکه بشر با کدام یک از این 3 هنر زودتر آشنا شده ، عقاید مختلف است و آنچه امروز بیشتر طرفدار دارد آن است که در حقیقت اساس و شعر ورقص و موسیقی است ، مقدم بوده است.‏

منابع :

www.notebnote.com

arhadshakeri.blogfa.com