ساز دیوان
دیوان از جمله سازهای مضرابی است. این ساز یک ساز کُردی است. و یکی از سازهای خانواده تنبور به حساب میآید، که غیر از کردستان ترکیه در مناطق مختلف کردستان عراق و کردستان ایران و کردستان سوریه استفاده میشود و انواع خاصی از آن در مناطق مختلف کردستان ترکیه وجود دارد. دیوان سایز بزرگتر تنبور است.
این ساز در اندازههای مختلف ساخته میشود که سایز کوچک آن را (جُرا) و سایز متوسط آن را (دسته کوتاه) و سایز بزرگ (دسته بلند) را در اصل دیوان مینامند (در ایران بین دسته کوتاه و دیوان فرقی قایل نیستند ولی پردههای دیوان کمی بلندتر است و کاسهای بزرگتر دارد) که کاسهای بسیار بزرگتر از سهتار دارد.
دسته دیوان دارای ۲۴ پرده است. پردهها جابجا میشوند. دیوان ۷ سیم دارد از این تعداد دو سیم آن واخوانند. هر سه سیم بهطور هم صدا کوک میشوند. از تعداد گوشیها ۴ گوشی روی جایگاه یا صفحه گوشیها و سه گوشی در کنار آنها قرار دارند. سیم بست در منتهالیه قسمت صاف بدنه طنین نصب شدهاست. قسمت تحتانی آن سوراخی صوتی به بعد ۳۵ میلیمتر دارد. دیوان با مضراب پلاستیکی نواخته میشود. نوازنده، موقع اجرا، انگشت میانی خود را بر کاسه طنین میزند
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاه خود را بنویسید