فارغ از هیاهو تنها برای موسیقی

بخش نخست این کنسرت قطعاتی چون «در فراق» با آهنگسازی زنده‌یاد حسن کامکار و شعر پیام بهتاش بود و «سرود زمین» با شعری از لنگستون هیوز و ترجمه‌ احمد شاملو، سماع ضربی‌ها براساس شعر فولکلور کردی و «آن نفسی که با خودی» با شعر مولانا از ساخته‌های هوشنگ کامکار؛ اما بخش دوم کنسرت همگی از ساخته‌های هوشنگ کامکار بود و در آن قطعاتی چون «گل باغ آشنایی» براساس شعری از م. آزاد، «مژگان سیه» از حافظ، «می‌تراود مهتاب» با شعری از نیما یوشیج و «حجاب چهره‌ جان» از حافظ اجرا شدند.

در این کنسرت سیاوش کامکار علاوه بر سرپرستی گروه خود سنتور نیز نواخت. امین جهانگیری (سنتور)، نیریز کامکار (تار) و احسان امامی (عود)، امیر ناصر رنجبر (خواننده و کمانچه)، مرتضی مومنیان (تنبک و سازهای کوبه‌ای)، پارسا شرافتی (کمانچه) و سارا هاشم‌زاده (دف) نیز دیگر نوازندگانِ این کنسرت بودند و البته «صبا کامکار» که قطعات را با همراهی «امیرناصر رنجبر» هم‌خوانی کرد.